naturephotography.eu

Vraag een natuurfotograaf naar het onderwerp dat hij het meest fotografeert en hij zal hoogstwaarschijnlijk antwoorden: Vogels. Er is zelfs een sterke tendens tot het scoren van nieuwe soorten en ik moet toegeven dat ik mezelf hier ook schuldig aan maak met mijn lijstje van 160+ soorten waar ik graag weer nieuwe soorten aan wil toevoegen.

Wat is toch die fascinatie voor vogels ?

• Komt het omdat wij nog steeds, net als DaVinci met zijn ontwerpen voor de vliegende mens of de bedenker van het verhaal van Icarus die richting de zon vliegt en neerstort met zijn wassen vleugels, gefascineerd zijn door het vliegen ?. En hoewel we het tegenwoordig al lang onder de knie hebben kunnen we nog steeds veel van vogels leren op dat gebied. Zo zal een groep stuntvliegers stinkjaloers zijn op een groep spreeuwen met hun synchrone vlucht of op een zwaluw met zijn onnavolgbare capriolen en denk ook aan het feit dat lange afstand vluchten met de Concorde financieel niet haalbaar zijn terwijl de Noordse stern elk jaar van de Noord- naar de Zuidpool vliegt en terug.

Groepje grauwe ganzen in V-formatie. Vliegen op deze manier blijkt zeer efficiënt te zijn elke gans maakt optimaal gebruik van de lift van de gans voor hem, ze passen zelfs de vleugelslag aan elkaar aan.

De Zeearend met een spanwijdte van 2 meter, daarom ook wel vliegende deur genoemd.

Nogmaals de Zeearend scherend over de toppen van de bomen.

• Zijn het de kleuren ?, al van jongs af aan zijn we gefascineerd door felle kleuren en vogels kunnen extravagant gekleurd zijn, zelfs een spreeuw die je misschien niet onder de kleurrijkste vogels zou willen rekenen is met zijn iriserend groen en paars toch opvallend.

De fazant, hoewel oorspronkelijk niet inheems, is een van onze meest kleurrijke vogels.

De ijsvogel is een goede tweede, verder heb je nog de Bijeneter, geoorde fuut, de kemphaan, de waterral, de torenvalk, verschillende eenden, de groene specht, bonte specht, boomklever, verschillende mezen, de blauwborst, de vink, vlaamse gaai, keep en zo zijn er misschien nog een paar, niet zoveel als in het buitenland maar toch.

• Van de kleuren kom je als snel bij de veren:

Van de zachte, warme donsveren

Teer als bloemen, maar toch ook weer in zijn geheel sterk en licht genoeg om een vogel te dragen.

Menig jager had er vroeger één of meer op zijn hoed staan.

• Is het de vrijheid die een vogel symboliseert, zij vliegen over grenzen waar geen mens kan komen, er is niet voor niks het spreekwoord zo vrij als een vogel.

• Komt het omdat zo overal zo prominent aanwezig zijn, er is geen biotoop waar een vogel niet voorkomt, zelfs bepaalde ganzen vliegen hoger dan de Mount Everest.

• Is het een overblijfsel van de jacht, het besluipen en dichterbij komen en tenslotte als de vogel in het camera vizier komt het afdrukken als met een geweer of pijl en boog.

• Is het de diversiteit, in de kleuren waar ik het al over had, maar ook in grote, gedrag en aanpassingen aan de omgeving.

De knobbelzwaan, één van de grootste vogels, vooral als hij zoals hier zijn vleugels op zet.

Het winterkoninkje één van de kleinste, het goudhaantje en het vuurgoudhaantje zijn nog kleiner.

Vooral het gedrag van kraaiachtigen is interessant, ze passen zich heel goed aan en vinden van alles nieuw uit en nemen elkaars gedrag ook over, zo is in Denemarken het fenomeen ontstaan dat zwarte kraaien de rug van padden open pikken, de pad zet zich dan op en explodeert letterlijk maar blijft wel leven, vervolgens pikken de kraaien de lever er uit. Dit gedrag heeft zich verspreid richting Duitsland en komt nu ook voor in Nederland.

Hier een ekster op zoek naar parasieten bij een schaap bijvoorbeeld schapenteken, je kan zien hoe het schaap geniet van de aandacht. Spreeuwen doen dit ook. Ook zie je wel dat in het voorjaar voor de nestbouw bij schapen losse plukken wol worden uitgetrokken. En zo zijn er nog heel wat interessante gedragingen onder vogels te observeren.

• Tenslotte is er nog de zang, bij de meeste vogels vooral in het voorjaar en de vroege morgen.

Het winterkoninkje heeft qua zang wel iets van……

Het roodborstje, het roodborstje is één van de weinige vogels die het hele jaar door, dus ook in de winter, zingen net alsook het winterkoninkje.

De mond wordt wijdt open gesperd, dit is mijn territorium. Komt een rivaal binnen het territorium dan volgt een fel gevecht. Van roodborstjes is het bekend dat ze ook tegen hun eigen spiegelbeeld in een raam of buitenspiegel van een auto vechten.

Eén van onze meest virtuoze zangers, die je ook danig voor de gek kunnen houden is de spreeuw, want spreeuwen houden namelijk van imiteren. Ik heb meerdere keren gehad dat ik dacht één of andere vogel te horen en wanneer ik in de richten van het geluid keek er een spreeuw in de dakgoot bleek te zitten die een kievit, grutto, zeevogel, buizerd enz. nadeed. Er zijn meer vogels die dit kunstje kunnen bijvoorbeeld de spotvogel, ander goede zangers zijn bijvoorbeeld de zwartkop, de zanglijster, de nachtegaal, de wielewaal enz. En dan is er nog het overweldigende lawaai van vogels die in een kolonie leven, het horen en zien vergaat je.

Zo zijn er nog wel een aantal zaken te bedenken waarom vogels zo fascinerend zijn en zoals zo vaak het geval is, is het een combinatie van factoren die het hem doet. Daarom zijn er twitchers (vogelspotters) en natuur/vogel fotografen.

Tags: vogels
Posted in Vogel fotografie | No Comments »